برنامهریزی آن قدر در گفتگوهای روزمرهی ما تکرار میشود که گاهی مفهوم برنامهریزی و جزئیات فرایند برنامهریزی را فراموش میکنیم. در این وضعیت، برنامهریزی در بهترین حالت صرفاً به هدفگذاری و ثبت هدفها محدود میشود.
طبیعی است که در این حالت، یا به کلی فراموش میکنیم که برنامهریزی کردهایم و یا بعد از مدتی که دیدیم به هدفهایمان نزدیک نشدهایم، انگیزهی خود را برای پیگیری برنامهها از دست میدهیم.
پیش از این در مطلبی تحت عنوان چگونه برنامهریزی کنیم که آن را دوست داشته باشیم به برخی از علتهایی که باعث میشوند میل و رغبت ما به برنامهریزی کاهش پیدا کند اشاره کردیم.
بیتوجهی به اجزای اصلی یک برنامه میتواند یکی از علتهایی باشد که اثربخشی برنامههای ما را کاهش میدهد و باعث میشود شوق و رغبت برنامهریزی را به تدریج از دست بدهیم.
اینکه بگوییم من برنامهریزی میکردهام و نتیجه نگرفتهام کافی نیست؛ باید به جزئیات فرایند برنامهریزی توجه داشته باشیم. چه بسا علت نتیجهبخشی پایین برنامههایمان این باشد که هدفگذاری و رویاپردازی را با برنامهریزی اشتباه میگیریم.
مدیریت زمان در برنامهریزی نقش مهمی دارد. استفاده از نرم افزارهای تقویم آنلاین میتواند موثر باشد.
اجزای کلیدی یک برنامه موفق
یک برنامه موفق بخشهای متعددی دارد. آنچه در اینجا اشاره میشود، صرفاً حداقلهای برنامهریزی است و شما احتمالاً بسته به موضوع و نیاز و تجربه، بخشهای دیگری هم در برنامههایتان لحاظ میکنید.
وضعیت موجود
فراموش نکنیم که تا وضعیت موجود را به درستی نشناسیم و تعریف نکنیم، نمیتوانیم برنامهریزی انجام دهیم. اگر یک مدیر بدون اینکه آمار دقیق و جزئیات وضعیت مالی و فروش امسال خود را بداند، برای فروش سال بعد برنامهریزی کرده و هدف تعیین کند، صرفاً میتوان گفت فهرست آرزوها یا Wish-list خود را نوشته است. همین مسئله در برنامهریزی برای افزایش ترافیک یا بهبود رتبه یک سایت هم مطرح است. در برنامهریزی برای افزایش رضایت کارکنان هم مصداق دارد.
اگر میخواهید برای افزایش رضایت کارکنان برنامهریزی کنید، اما میزان رضایت فعلی آنها را نمیدانید؛ برنامهریزی برای افزایش رضایت را فراموش کنید و کنار بگذارید. فعلاً یک پروژه به عنوان سنجش رضایت کارکنان تعریف کنید و بعد از اینکه وضعیت فعلی شفاف شد، برای افزایش رضایت تلاش کنید.
در یادگیری زبان انگلیسی هم معنا پیدا میکند. حتی در برنامهریزی برای نرمش و پیاده روی هم باید ابتدا تکلیف خودمان را با وضعیت موجود مشخص کنیم. اگر میخواهید برنامهریزی شما جدی باشد و از یک هدفگذاری ساده فراتر رود یک برگه کاغذ بردارید یا یک فایل دیجیتال باز کنید و بالای آن بنویسید: گزارش وضعیت موجود. هر چیزی که قرار است در آینده در برنامهتان لحاظ کنید، باید در گزارش وضعیت موجود هم مطرح شود. اگر نیاز به اطلاعات و اعداد و ارقامی هست که الان در اختیار ندارید، همینجا برنامهریزی را متوقف کنید و ابتدا برای گردآوری آن اعداد وقت بگذارید.