هر چند تولید نا خالص ملی، شباهت بسیاری از دیدگاه عملی و نظری با تولید نا خالص داخلی دارد، با این وجود دارای تفاوت هایی نیز می باشند که در این مقاله بیان می شوند.
تفاوت تولید نا خالص داخلی با ملی:
تفاوت تولید نا خالص داخلی با تولید نا خالص ملی از آنجایی می باشد که هر زمان تعداد شرکت هایی که در مالکیت خارجی هاست و در داخل کشور به تولید کالا مشغول باشند، و یا این که در مالکیت اتباع کشور مذکور باشند.
تولید نا خالص داخلی:
تولید نا خالص داخلی (Gross Domestic Product) یا به اختصار (GDP) شامل تمام کالا ها و خدماتی می باشد که توسط تمام مردم و شرکت های واقع در یک کشور تولید می شود. این نوع تولید، بهترین روش برای سنجش میزان رشد یا رکود اقتصاد یک کشور شناخته شده است.
انواع تولید نا خالص داخلی:
برای سنجش تولید نا خالص داخلی یک کشور، روش های زیاد و متنوعی وجود دارد که هر کدام از این روش ها دارای کاربرد هایی هستند. در زیر به انواع تولید نا خالص داخلی اشاره شده است.
تولید نا خالص داخلی اسمی:
برای درک این موضوع، فرض کنید در سال ۲۰۱۵ م، تولید نا خالص داخلی آمریکا برابر با ۱۸ تریلیون دلار بوده است. این رقم نشانگر میزان اسمی تولید نا خالص داخلی کشور مذکور می باشد.
دلیل این است که این برآورد خام می باشد و افزایش قیمت در آن تاثیر داشته است.
در کشور آمریکا، سازمان تحلیل آمار های اقتصادی که به اختصار به آن (BEA) گفته می شود، در مدت زمان هر سه ماه از سال، این برآورد را انجام می دهد و پس از کسب اطلاعات جدید، به بررسی نتایج آن می پردازند.
تولید نا خالص داخلی واقعی:
زمانی که اقتصاد یک کشور بخواهد خروجی های هر سال را با هم مقایسه نماید، لازم است که تاثیر تورم را از محاسبات خود پاک کند.
برای انجام این کار لازم است که تولید نا خالص داخلی واقعی محاسبه شود که در آن از شاخص ضمنی قیمت استفاده می گردد.
نکته: این شاخص نشان دهنده این است که قیمت ها نسبت به سال پایه تا چه میزان تغییر کرده اند.
سپس با ضرب شاخص ضمنی قیمت در تولید نا خالص داخلی اسمی، تولید نا خالص داخلی واقعی به دست می آید. در نتیجه این محاسبات ۳ نکته زیر مورد توجه قرار می گیرد:
- درآمد شرکت ها و افراد خارج از کشور در محاسبات وارد نمی شوند. در نتیجه تاثیر نرخ ارز و سیاست های تجاری از محاسبات حذف می شود.
- تاثیر تورم از محاسبات حذف می شود.
- تنها محصولات نهایی در محاسبات قرار می گیرند.
نکته: تولید نا خالص داخلی واقعی از مقدار اسمی آن کمتر است.
شرکت ها برای مدیریت بهتر امور و داده ها و کاهش احتمال خطا در داده های عددی، باید از نرم افزار هایی مانند نرم افزار حسابداری آنلاین، بایگانی آنلاین و… استفاده کنند.
نرخ رشد:
نرخ رشد تولید نا خالص داخلی یعنی میزان افزایشی که در خروجی های اقتصاد سه ماهه یک کشور رخ می دهد. در واقع این نرخ نشان دهنده آن است که اقتصاد یک کشور با چه شتابی در حال رشد است.
بسیاری از کشور ها برای محاسبه نرخ رشد از تولید نا خالص داخلی واقعی استفاده می کنند تا به این وسیله بتوانند تاثیر اقتصاد در این نرخ را حذف نمایند.
سرانه تولید نا خالص داخلی:
برخی از کشور ها به این علت دارای خروجی های اقتصادی بزرگی هستند که جمعیت بیشتری دارند در نتیجه بهترین راه برای مقایسه کشور ها از نظر رشد اقتصادی، میزان تولید نا خالص داخلی است.
در نتیجه می توان گفت کشور ها برای بهره مندی از مقایسه ای صحیح، نیازمند سرانه تولید نا خالص داخلی هستند.
این معیار از تقسیم تولید نا خالص داخلی واقعی بر تعداد ساکنان یک کشور محاسبه می گردد که مشخص کننده استاندارد زندگی در آن کشور نیز می باشد.
اطلاعات اقتصادی حاصل از تولید ناخالص داخلی:
تولید نا خالص داخلی اسمی، خروجی اقتصادی مطلق هر کشور را اندازه گیری می نماید در صورتی که تولید نا خالص داخلی واقعی، امکان مقایسه کشور ها را فراهم می کند.
در مقایسه رشد اقتصادی کشور ها با یکدیگر، لازم است که تاثیر تورم و نرخ ارز از آنها حذف گردد. برای حذف این دو، بهترین روش، استفاده از شاخص برابری قدرت خرید می باشد.
تفاوت GDP با تولید نا خالص ملی:
تفاوت تولید نا خالص داخلی با تولید نا خالص ملی(Gross National Product) یا به اختصار (GNP)، در این است که تولید نا خالص ملی شامل ارزش تمام کالا ها و خدماتی است که توسط شهروندان یک کشور، در سراسر دنیا تولید می گردد، در صورتی که تولید نا خالص داخلی ارزش تمام کالا ها و خدماتی است که در درون آن کشور تولید می گردد.
منبع: https://moshaveranco.com
پیام بگذارید