درباره نمونه رزومه کاری و نحوه نوشتن آن و بخش هایی که در آن قرار می گیرد، توصیه های زیادی وجود دارد که برخی از آن ها با یکدیگر تضاد دارند. این اختلاف نظرات کار شما را برای ساخت رزومه دشوار می کند.
آیا باید از رزومه یک صفحه ای استفاده کنیم، یا ایرادی ندارد که صفحه دومی هم به رزومه مان اضافه کنیم؟ یا اینکه از چه قالب رزومه ای استفاده کنیم؟ آیا یک رزومه کاملاً خلاقانه و متفاوت بسازیم یا از رزومه ای با ساختار سنتی استفاده کنیم؟
1. رزومه چند صفحه ای
اجازه دهید تا با یکی از بزرگترین اختلافات رزومه نویسی آغاز کنیم. دسته ای معتقدند که رزومه داستان زندگی شغلی کارجو باید در یک صفحه محدود شود، گروهی دیگر از مدیران منابع انسانی نیز معتقدند، که داشتن صفحه دوم و سوم در رزومه هیچ ایرادی ندارد.
اما کار درست چیست؟
حقیقت مهم تر از طول رزومه، این است که شما داستانی برای کارفرما و یا مدیر شرکت روایت می کنید که نشان می دهد شما گزینه مناسبی برای آن جایگاه شغلی هستید. پس اگر کم گویی کنید در حد این جایگاه شغلی نیستید و اگر هم هر آنچه دارید را در رزومه بنویسید ممکن است Over-Qualify شوید.
پس اطلاعاتی را گلچین کنید که کاملاً متناسب و در قد و قواره آن جایگاه شغلی باشد و مطمئن شوید که در بین صفحات رزومه این اطلاعات از چشم کارفرما جا نمانند.
پس اگر طول رزومه شما بیشتر از یک صفحه می شود، حتماً در اولویت بندی و نحوه چینش اطلاعات رزومه کاملاً میزان اهمیت و ارزش اطلاعات را لحاظ کنید.
راه حل ابتکاری
کارفرما نهایتاً 6-7 ثانیه برای رزومه شما وقت می گذارد؛ پس نوشتن رزومه چند صفحه ای به ضرر شما است و از طرفی ننوشتن یک سری اطلاعات مهم به بهانه تک صفحه ای شدن رزومه نیز به ضرر شما تمام می شود. پس چاره چیست؟
شما می توانید با یک تیر دو نشان بزنید. یعنی هم رزومه ای چند صفحه داشته باشید و هم اینکه از مزایای رزومه تک صفحه ای استفاده کنید. زمانی که اطلاعات لازم برای ساخت یک تصویر مناسب از خود را جمع آوری کردید، مهم ترین قسمت های رزومه تان را در صفحه اول قرار دهید تا مطمئن شوید که حتماً (در 6ثانیه اول) خوانده می شوند و با نوشتن ادامه اطلاعات در صفحات دیگر رزومه کاری خود، مطمئن می شوید که یک تصویر کامل از خود ارایه داده اید.
آنچه بین مدیران و شرکت های ایرانی مرسوم است، اضافه کردن یک صفحه رزومه به ازای هر 5 سال سابقه کاری است. پس آن چه معمول است حداقل یک صفحه و حداکثر 3 صفحه رزومه کاری است.
2. رزومه خلاقانه
شما هم حتماً درباره رزومه های متفاوتی که در حوزه کاریابی استفاده می شود چیزهایی شنیده اید. مثلاً رزومه ویدیویی، رزومه اینفوگرافیک، رزومه آنلاین، وبسایت شخصی از این قبیل رزومه ها هستند.
امروزه بد نیست که مقداری هم خارج از چارچوب فکر کنید و رزومه ای فراتر از یک فایل Word یا فایل PDF ساده آماده کنید. به خصوص زمانی که می خواهید برای شرکت های استارتاپی یا شرکت های نو آور و خلاق یا در شغلی هایی که مهارت ارتباطی بالایی نیاز دارند، استخدام شوید.
البته هنوز هم بسیاری از شرکت ها همان رزومه مرسوم را ترجیح می دهند و ترجیح می دهند رزومه ای در کاغذ A4 از شما داشته باشند. چرا که رزومه های تصویری قدرت آنالیز مدیران را کاهش می دهد و تصمیم گیری برای انتخاب کارجوی مناسب را دشوارتر می کند.
ما چه کاری باید انجام دهیم؟
زمانی که حوزه کاری شما شغل های خلاقانه است یا برای شغل های خلاقانه اپلای می کنید یا این که می خواهید در شرکت های پر طرفدار استخدام شوید، ارزشش را دارد که از رزومه های خلاقانه استفاده کنید. برای آزمون استخدامی جدید نیز داشتن رزومه ای مناسب به کار خواهد آمد.
درضمن فراموش نکنید که هر مسیری را که انتخاب کنید آخرش به مهارت ها و سوابق شغلی و سایر اطلاعات حرفه ای تان ختم می شود. پس از ابزار و روشی استفاده کنید که مطمئن شوید این اطلاعات شغلی شما را نحو احسن به نمایش خواهند گذاشت.
3. رزومه زیبا
یک رزومه مرسوم از فونتی خوانا که هر کسی از آن استفاده می کند ساخته شده و اطلاعات فردی در بالای صفحه آن قرار می گیرد و در ادامه سوابق تحصیلی و سوابق شغلی و سایر بخش های رزومه می آیند.
اما بسیاری از رزومه های متقاعد کننده ی کارفرما، معمولاً بالاتر از حد معمول هستند و در بین انبوه رزومه های سیاه و سفید کارجویان دیگر شاخص بوده و کاملاً مشخص هستند. در این صفحه می توانید چند نمونه رزومه کاری زیبا را مشاهده کنید. رزومه ساز شما را در ساخت رزومه ای بهتر کمک می کند.
ما چه کاری باید انجام دهیم؟
اول از همه، ببینید که برای کجا و کدام شرکت یا سازمان اپلای می کنید؟ یک سازمان دولتی یا یک شرکت کاملاً سنتی؟ خب در این وضعیت به همان اصول اولیه تکیه کنید و همان رزومه ساده و خشک را آماده کنید. اما اگر برای کار در شرکت هایی مثل کافه بازار یا دیجی کالا رزومه می سازید، این شرکت های پیشرو بدشان نمی آید که کمی رزومه تان سر و شکل و رنگ و لعابی داشته باشد. د راین راستا استفاده ار رزومه ساز آنلاین کاربردی است.
4. بخش علاقمندی ها
خب قطعاً شنیده اید که در رزومه باید بخش سوابق شغلی، سوابق تحصیلی، مهارت های مرتبط با کار، پروژه ها و تحقیقات و افتخارات را نوشت و نباید حرفی از سرگرمی ها و علایق شخصی در رزومه زد. اما گروهی از مدیران منابع انسانی و متخصصین رزومه نویسی مخالف این روش هستند و میگویند هیچ ایرادی ندارد که یک کارجو از علایق و سرگرمی هایش در رزومه صحبت کند.
اما روش درست چیست؟
زمانی این اطلاعات در راستای فرصت شغلی مورد نظرتان است، هیچ ایرادی ندارد که این بخش را در رزومه قرار دهید. شرکت هایی هستند که به زندگی شخصی نیروهایشان اهمیت می دهند و برایشان فعالیت های یبرونی شما مهم است. می توانید برای این شرکت ها چنین رزومه ای آماده کنید.
اما این اطلاعات در واقع اطلاعات ثانویه شما هستند. مهارت هایی مثل گیتار زدن، تمرین تئاتر، خوانندگی، نوازندگی پیانو، عکاسی و غیره دردی از مدیر یک شرکت رفع نمی کند. او برای یک نیاز مشخص درخواست جذب نیرو می دهد و تمام تمرکزش بر روی همان مسئله است. پس توصیه ما این است که این بخش را در رزومه ننویسید.
بگذارید با یک مثال این قضیه را روشن کنیم:
فرض کنیم لوله آب منزل شما ترکیده است و شما به دنبال یک لوله کش ماهر هستید. از قضا لوله کشی پیدا می کنید که خوانندگی هم بلد است، سه تار می نوازد و کار سیاه قلم هم انجام می دهد!
آیا واقعاً در آن لحظه این چیزها برای شما مهم است یا فقط انتظار دارید که در کار لوله کشی به اندازه کافی ماهر باشد؟
حالا خودتان را جای کارفرما بگذارید. کارفرما نیز چنین دغدغه ای دارد و فقط نیرویی می خواهد که نیاز و کمبود شرکتش را رفع کند و در آن لحظه هیچ چیز دیگری برایش جذابیت ندارد.
5. عنوان شغلی (عنوان رزومه) آپدیت شده
معمولاً کارجویان از عناوین شغلی رسمی در رزومه شان استفاده می کنند که خیلی جالب به نظر نمی رسد و رفتاری سنتی و غلط به شمار می آید.
اما توصیه متخصصین حوزه رزومه و آزمون استخدامی بر این است که همواره عنوان شغلی تان را آپدیت کنید تا دقیقاً مشخص شود که شما چه کاری انجام می دهید. به عنوان مثال در رزومه خود نوشته اید مهندس کامپیوتر!
خب الان مشخص نیست شما برنامه نویس هستید، متخصص پایگاه داده اید یا در چه حوزه دیگری فعالیت دارید و در آن حوزه تخصصی نیز دقیقاً چه کاری انجام می دهید. این عنوان شغلی رسمی، طیف بسیار وسیعی از مشاغل را شامل می شود و کارفرما نمی تواند تشخیص دهد که شما دقیقاً برای چه کاری مناسب هستید و تصمیم گیری را بر او سخت می کند.
